De slachtofferrol van vrouwen in het Midden-Oosten negerend, is Sirens een verrassend en mooi opgebouwd portret van Libanons eerste en enige vrouwelijke thrashband, Slave to Siren. In plaats van de band te volgen in hun ups en downs, repetities en concerten, concentreert Sirens zich op de subtiele dynamiek van de band en duikt in de innerlijke drijfveren en demonen van de vrouwelijke muzikanten. In het bijzonder, de relatie tussen Lilas en Shery.
In Libanon, waar pro-LGBTQA+ standpunten weinig populair zijn en heavy metal bands moeite hebben om een zaal te vinden, geeft Sirens op krachtige wijze uitdrukking aan de complexiteit van vriendschappen, non-conformiteit en de strijd van vrouwen om een plaats te vinden in de cultuur van hun land.